Mimo, że nie znajdziemy w żadnym słowniku określenia "kino filozoficzne", to jednak w naszym indywidualnym doświadczeniu kinowym odczuwamy, że wiele filmów i wielu twórców porusza istotne kwestie i pozostawia nas z głębokimi refleksjami o świecie, które wyrastają z tych samych przesłanek, co myślenie filozoficzne: zdziwienia, wątpienia, cierpienia. Kino może być medium odsłaniającym jakąś prawdę o człowieku, o jego relacji z samym sobą i z rzeczywistością, która go przekracza. Kino, integrując wiele sztuk, kreuje odrębny i niepowtarzalny sposób wypowiedzi, w ramach której możliwe jest także stworzenie przestrzeni komentarza dla różnych idei filozoficznych.

Urszula Tes

Ta książka udowadnia, że ścieżki filmu i filozofii nie tyle się krzyżują od okazji do okazji, ile są na siebie permanentnie skazane. Ilekroć pytamy o to, co faktycznie obejrzeliśmy; jaka wizja świata została zaklęta w danym filmie; kto lub co mówi do nas, kiedy zapala się światło projektora - wkraczamy nieuchronnie na ścieżkę kino-filozofowania. Festiwal Filmu Filozoficznego, który uważam za najstaranniej zaprogramowaną imprezę filmową w Polsce, jest miejscem spotkania i refleksji, której nikt nie wymusza ani nie pogania. Rodzi się sama: gdzieś między ekranem, widzami, gośćmi i filmowcami. Niniejsza publikacja spełni swój cel, jeśli skłoni Czytelników do refleksji nad kinem jako sposobem uprawiania refleksji filozoficznej. Spełni swój cel w dwójnasób, jeśli skłoni Czytelników do wizyt na następnych festiwalach.

Michał Oleszczyk
blog Ostatni fotel po prawej stronie