W roku 2019 wśród członków zespołu „Ignacjańskiego Forum Społecznego” zrodziła się myśl kontynuowania niegdysiejszego dzieła Słownik społeczny z roku 2004, w którym ponad stu uczonych z ośrodków krajowych, jak i zagranicznych, zaprezentowało w obszernych esejach dorobek nauk humanistycznych i społecznych zgromadzony do początków XXI wieku. Nowy projekt, którego pierwsze tomy już się ukazały, a następne są w realizacji, przewidziany jest na kilka lat i zakrojony szerzej niż tamten. Jego inicjatorzy zamierzają w wielotomowej publikacji zaprezentować pełniej stan wiedzy poszczególnych obszarów nauk humanistycznych i społecznych w trzeciej dekadzie XXI stulecia. Planują oni zaprezentować człowieka rozwijającego się w zróżnicowanych cywilizacjach, kulturach i społeczeństwach, wyznającego rozmaite religie i honorującego różne wzorce postępowania, wraz z wytworami otaczającymi go i warunkującymi jego postępowanie. Nauki humanistyczne i społeczne chcemy dzielić jednak nie tyle wedle dziedzin i dyscyplin ujmowanych w wykazach różnych instytucji międzynarodowych lub krajowych (resortowych), ile wedle pól badawczych uprawiających różne dyscypliny naukowe analizowanych przy użyciu różnych metod umożliwiających pełniejszy ogląd o walorze interdyscyplinarnym.

(Ze wstępu: Wit Pasierbek i Bogdan Szlachta, redaktorzy serii)

Humanistyka współczesna znajduje się w stanie permanentnej dynamiki. Będąc sumą dyscyplin oraz obszarów interdyscyplinarnych, stanowi sumę tradycji i nowoczesności, efekt nakładania się kolejnych zwrotów, przekraczania dominujących obszarów zainteresowań. Jeśli uwzględnić perspektywę przemian technologicznych, jawi się jako obszar fuzji i konwergencji medialnych, z ważną rolą tzw. międzyobszarów, przestrzeni inter-, multi-, transmedialnych. Zakres tematyczny niniejszego tomu jest niezwykle szeroki, niezbędne było więc ustalenie klucza metodologicznego, uwzględniającego aspekt interdyscyplinarny i intermedialny. By zachować równowagę między tym, co nowe, a tym, co wynika z tradycji humanistyki, stanowić go miało połączenie horyzontalnego, klasycznego ujęcia dyscyplinowego z „wertykalnym”, skoncentrowanym na aspekcie transformacji, będącej skutkiem nowomedialnych przemian. Intencją tkwiącą u podstaw powstania tomu było ukazanie trzech współtworzących współczesną humanistykę płaszczyzn: (1) aspektu nowości, przemian, XX/XXI-wiecznej współczesności, (2) roli tradycji i (3) interdyscyplinarnego potencjału.

(Z wprowadzenia: Bogusława Bodzioch-Bryła, redaktor tomu)

Więcej na stronach projektu „Słowniki społeczne": LINK