Głównym przedmiotem książki jest analiza tekstu Ambasady do Tamerlana, jednak podjęte w niej badania są znacznie szersze. […]  Autor z niebywałą drobiazgowością przywołuje specyfikę średniowiecza, epoki, która nie skłaniała do mobilności, przemieszczania się, a raczej dowartościowywała przywiązanie do miejsca i znanej obyczajowości. Na tym także polega niewątpliwa zasługa Autora – dostrzegł zjawisko, które w omawianym okresie historycznym należało do rzadkości i praktykowane było tylko przez nielicznych. […]

Bardzo ciekawa jest nie tylko analiza dokonana przez Autora, ale swoisty dwugłos – pisze on o podróży, ale także o literaturze o niej opowiadającej. To tekst jest szlakiem, kierunkiem, który przez Burkiewicza jest dodatkowo eksponowany. Uczestnictwo w podróży, poza przełamywaniem codzienności, konfrontuje z bogatym zbiorem nieoczekiwanego, nieznanego, które wymaga rozpoznania. Burkiewicz nie tylko dokonuje tego oswojenia, przybliżając tekst polskiemu czytelnikowi nieznany, ale także prezentuje tę mozaikę różnorodności, która jest związana zarówno z historycznym zapleczem pracy, jak i odmiennością kulturową.

Dr hab. Agnieszka Kaczmarek, prof. UAM

Średniowieczny utwór Ambasada do Tamerlana jest prawie nieobecny w polskim piśmiennictwie naukowym. Tym bardziej wartościowe są obserwacje Autora, które pozwalają stwierdzić, że jest to dzieło, które zachowuje wysoki stopień obiektywizmu i na tle innych realizacji średniowiecznej literatury podróżniczej przejawia wysoką troskę o odtworzenie rzeczywistości w sposób obiektywny. […]

Autor bardzo dobrze i w pełni świadomie porusza się wśród bardzo bogatej inter- i wielodyscyplinarnej oraz wielojęzycznej literatury przedmiotu, którą umiejętnie i twórczo wyzyskuje. Znakomicie porusza się zwłaszcza po przestrzeniach historycznego, podróżopisarskiego oraz kulturoznawczego stanu badań. Książka została poprawnie skomponowana, starannie udokumentowana, a rozdziałom towarzyszą celnie dobrane motta. Została ona napisana bardzo dobrym językiem polskim, poprawnym i klarownym. Książka pt. Życie codzienne w podróży na przykładzie „Ambasady do Tamerlana” (1403–1406) może być ciekawą i twórczą lekturą dla antropologów, etnologów, geografów, historyków, iberystów, kulturoznawców i literaturoznawców.

Prof. dr hab. Dariusz Rott