Łatwość pisania w sposób fascynujący jest z pewnością wielką zaletą, ale też umiejętnością, która przynależy nielicznym, a z pewnością do tych osób zalicza się autor monografii. Należy też zaznaczyć, że prezentowana publikacja stanowi nowatorską i ważną pozycję z obszaru badań nad psychopatią, w szczególności nad nasileniem cech psychopatycznych u młodzieży. Prowadzone przez autora analizy teoretyczne i empiryczne mają szeroki kontekst, albowiem odnoszą się nie tylko do problematyki psychopatii u młodzieży, ale rozszerzają naszą wiedzę dotyczącą prawidłowych i nieprawidłowych ścieżek rozwojowych.

Prof. dr hab. Beata Pastwa-Wojciechowska

W ujęciu autora perspektywa psychopatologii rozwojowej uzasadnia potrzebę percypowania osobowości psychopatycznej w sposób procesualny i dynamiczny. Autor podkreśla również wagę wczesnych predyktorów zaburzenia. Krzysztof Nowakowski zdaje sobie sprawę, że zagadnienie diagnozy psychopatii u dzieci i młodzieży jest kontrowersyjne. Autor starannie analizuje wątpliwości dotyczące etycznej poprawności stosowania rozpoznania psychopatii u dzieci i młodzieży, aczkolwiek jest to dozwolone w ramach psychopatologii dzieci i młodzieży.

Dr hab. Barbara Pilecka, prof. UJ