Autorzy, których analizy pomieszczono w książce, wiedzą, że rozważając kwestie dynamizmu, włączają się w przestrzeń otwartego i kontrowersyjnego sporu, w którym zapewne nie jest łatwo o interdyscyplinarne porozumienie. (…) Najlepsza perspektywa analiz wiąże się, ich zdaniem, z opisem uwarunkowań ontycznych dynamizmu, jak też z uchwyceniem jego aspektu normatywnego. Czynią to w horyzoncie tworzącym historię problemu dynamizmu (od Arystotelesa do Bergsona), pamiętając, że dopiero w blasku dokonań poprzedników rozjaśniają się propozycje zgłaszane przez współczesnych myślicieli.

ks. prof. dr hab. Jan Sochoń

Znamieniem dzisiejszej kultury jest kryzys. Dotyczy on przede wszystkim człowieka, a polega na tym, że człowiek przestaje rozumieć samego siebie – kim jest i jaki jest sens-cel jego życia – czego konsekwencją jest dezorientacja w zakresie kultury czynu, czyli działania ludzkiego jako ludzkiego. (…) recenzowana antologia stanowi znaczącą przeciwwagę dla tej tendencji, przypomina bowiem, jaki był kontekst odkrycia człowieka i jakie spory dotyczą jego natury oraz działalności. Podejmuje także dorzeczną i racjonalną debatę z tymi ujęciami ludzkiego dynamizmu, które nie przekroczyły progu „wyjaśnień” mitologicznych, a które stanowią pożywkę dla różnego rodzaju ideologii.

dr hab. Henryk Kiereś, prof. KUL