Człowiek – przestrzeń edukacyjna – personalizm
Odnosząc się pozytywnie do pedagogiki zorientowanej personalistycznie autorzy szukają odpowiedzi na nurtujące pytania środowiska pedagogicznego. Widząc bezpodstawność wielu rozwiązań urzędniczych, pedagodzy szukają dróg wyjścia z kryzysu, który dotyka współczesną pedagogikę, tak jak dotyka społeczeństwo doby postindustrialnej, z jego globalnym funkcjonowaniem, brakiem stabilizacji i poczucia bezpieczeństwa, upadkiem autorytetów. Praca wpisana jest ściśle w nurt dyskusji współczesnej pedagogiki, nad spectrum problemów, przed którymi staje współczesny dydaktyk i wychowawca. Czyni to zeń pracę ze wszech miar użyteczną, niezwykle potrzebną w edukacji i wychowaniu, gdyż pozwala nauczycielowi – potencjalnemu czytelnikowi tej monografii wgłębić się w wiele zagadnień oraz znaleźć podpowiedzi rozwiązań płynące z doświadczenia pedagoga – autora artykułu.
[…] W tym interdyscyplinarnym paradygmacie badań pedagogika jawi się jako nauka przynosząca wiele ciekawych rozwiązań teoretycznych, jaki praktycznych.
Z recenzji prof. zw. dr hab. Iwony Nowakowskiej-Kempnej